De eindeloze zoektocht dag 2 en 3
Onze tweede dag begint redelijk vroeg met een lekker ontbijtje en een kop koffie. Omdat we met z'n vieren zijn neemt het best wat tijd om allemaal in de kleren en gewassen te zijn. Gelukkig lukt het ons op tijd bij het eerste meetingpoint te zijn. Hier zien we John weer en spreken de verkopend makelaar. We gaan een object bekijken in Sayalonga. We lopen naar de auto en eigenlijk krijg ik direct argwaan, waarom rijden we terug? De woning ligt verderop, waarom dan terugrijden? Tijdens de rit omhoog blijf ik maar zeggen dat ik niet snap waarom hij deze kant op gaat en besluit googlemaps erbij te pakken want ik had dit huis al gevonden en weet dus waar het staat. Wat ik al dacht blijkt te kloppen, we rijden totaal de verkeerde kant op en zitten op de verkeerde berg, nog steeds snap ik niet waarom hij deze weg dan kiest.
Bij het huis aangekomen begint het wat te spetteren. Het lijkt wel dat iedere keer als we hier zijn wij slecht weer meenemen. Ook deze keer weer regen als we hier zijn. Teleurstellend ook als we het aanblik van het zwembad zien en de omliggende terrassen. De eigenaresse heeft totaal geen moeite genomen het geheel een beetje op te ruimen en toonbaar te maken voor een bezichtiging. We zien dus eigenlijk niet zoveel en kijken hier wat doorheen. Het pand is zo overweldigend en veel rotzooi en troep dat we geen fijn gevoel krijgen bij dit huis. Hoewel het woonhuis een plaatje is heeft het voor ons te weinig potentie om er wat van te maken. We bedanken de dame en vertrekken weer.
Aangekomen bij het derde huis schiet John ons aan. Hij heeft contact gehad met onze advocaat over het huis in Iznate waar wij wat zaken uitgezocht wilden hebben omdat wij het huis eigenlijk wel zouden willen kopen en woensdag voor een 3de keer zouden bezichtigen. Het is een huis welke wij in september hebben bezichtigd. Het blijkt slecht nieuws te zijn. Het huis blijkt illegaal te zijn gebouwd en heeft geen papieren en kan dus niet worden verkocht. Iets met een erfenis en niet registreren van grond en een huis wat op grond staat wat niet van de eigenaar van het huis is en een huis wat in beginsel daar nooit gebouwd had mogen worden. Allemaal rode vlaggen om niet tot koop over te gaan. Sterker nog in huidige staat kan dit huis nooit meer worden verkocht. Hier zit een proces van jaren aan vast om het uit de erfenis en geregisseerd te krijgen. Een absolute no-go voor ons dus en eigenlijk wel een domper op de dag.
Als klap op de vuurpijl is de makelaar van het volgende huis veel te laat en blijkt ie ook nog eens de verkeerde sleutels bij zich te hebben. Al met al lekker wachten en wachten.... mañana, mañana! Hahahahha
Het is woensdag de derde dag in Spanje. Ook deze dag begint weer op tijd, want we moeten ongeveer op dezelfde tijd weer op dezelfde locatie elkaar treffen! We komen daar op afgesproken tijd aan en beide makelaars staan al op ons te wachten. We zetter de reis door en rijden de bergen in. Nadat we in Sayalonga afslaan en verder omhoog gaan verandert de weg al snel in een semi onverharde weg. Door de regen van gister liggen er her en der nog plassen en is de weg wat modderig. De weg is op zich wel oke, maar achterin de auto zittend bekruipt mij een gevoel wat ik herken van eerder. Ik wil dit niet, dit doe je je gasten niet aan. Het blijkt best nog wel een lange weg te zijn, maar uiteindelijk zie ik het huis liggen en rijden we er alsnog vlot naar toe. De eerste aanblik van het huis is wat triest, ondanks het prachtige weer straalt het huis niet. Het zwembad in de tuin is leeg en de tuin verwaarloosd. Binnen treffen we niet veel beters aan. De boven verdieping is best oke maar beneden, oei... We verbazen ons keer op keer dat mensen hun huizen zo kunnen verwaarlozen en er toch nog een hoop geld voor willen vangen. We lopen wat doelloos over het terrein en trekken de angel er maar uit. Ook dit huis is het niet. Te slecht bereikbaar, verwaarloosd en te kostbaar om opnieuw op te bouwen. Bovendien vragen we ons oprecht af of gasten hier vakantie willen vieren. Een echte oprechte nee dus!
We spreken met John af beneden nog even te willen praten om wat plooien glad te strijken die de dag ervoor zijn ontstaan...
We maken er samen met de ouders nog een leuke middag van, bezoeken de botanische tuin in Málaga, lunchen op het strand in Torremolinos en vermaken ons nog even in ons appartement om s avonds in Fuengirola schnitzels te gaan eten. Kortom we hebben weer een leuk tripje gehad en we zijn weer een stapje dichterbij onze definitieve verhuizing naar Spanje gekomen.
Natuurlijk schrijven we snel weer verder als er nieuws is. Voor nu ¡hasta pronto!